Γκόμεθ ντε λα Σέρνα, Ραμόν

(Ramon Gοmez de la Serna, Μαδρίτη 1888 – Μπουένος Άιρες 1963).Ισπανός συγγραφέας. Θεωρείται η αυθεντικότερη φυσιογνωμία της πρωτοποριακής λογοτεχνίας, της οποίας ήταν εκφραστής στην Ισπανία, όχι μόνο με την επιθεώρηση Προμηθεύς (Prometeo),που διηύθυνε ο ίδιος, αλλά κυρίως στα θέατρα, στις συγκεντρώσεις και στους λογοτεχνικούς κύκλους (π.χ. του Καφέ Πόμπο). Έχοντας συμπάθειες στη Γαλλία και στην Ιταλία, απέκτησε διεθνή φήμη μεταξύ 1920 και 1930, χάρη στην πολυποίκιλη παραγωγή του, μεγάλο μέρος της οποίας μεταφράστηκε σε ξένες γλώσσες: μυθιστορήματα, βιογραφίες, πορτρέτα, χρονικά, θεατρικά έργα, ταξιδιωτικές εντυπώσεις, λογοτεχνική και καλλιτεχνική κριτική. Από το 1936 εγκαταστάθηκε στο Μπουένος Άιρες και επέστρεφε μόνο για σύντομες επισκέψεις στην Ισπανία. Υπήρξε γοητευτική αλλά όχι εκδηλωτική φυσιογνωμία, πνεύμα γόνιμο, αλλά απειθάρχητο, συγγραφέας με φαντασία και λυρισμό αλλά χωρίς συνέπεια. Ο Γ. έδωσε τον καλύτερο εαυτό του σε ένα χιουμοριστικό λυρικό είδος που τον έκανε διάσημο: τη cregueria (κατά λέξη θόρυβος) που βρίσκεται ανάμεσα στον αφορισμό και στη μεταφορά, ανάμεσα στην παραδοξολογία και στο λογοπαίγνιο. Από το απέραντο έργο του η νεότερη κριτική συγκρατεί κυρίως ορισμένους τίτλους: 0 αταίριαστος (1923), Ο αφέντης του ατόμου (1928), φανταστικό μυθιστόρημα του μέλλοντος, Η κεχριμπαρένια (1929), Ρεβέκκα (1946) και Ο χαμένος άνθρωπος (1946). Από τις μονογραφίες του πιο αξιόλογη είναι εκείνη που έγραψε για τον Γκρέκο (1935). Ο Γ. έγραψε επίσης δύο αυτοβιογραφικά έργα με μεγάλη λογοτεχνική αξία. O Ισπανός συγγραφέας Ραμόν Γκόμεθ ντε λα Σέρνα.